اهدنا صراط المسقیم....
جمله ای که بارها می گوییم
و حتی ثانیه ای به آن فکر هم نمی کنیم
در کتاب خواندیم
انی آمنت بربکم فسمعون
و به راستی که ملیون ها سال با ایمان واقعی فاصله داریم
عادت کردیم
در ایام تاسوعا و عاشورا
به شیطان درس انسانیت دهیم
و بگوییم ما چقدر در زندگی خود انسان هستیم
اما فقط این داستان برای دو روز و شاید هم ده روز
در سال دوام می آورد
گفتیم
عشق
و سرودیم سالار عشق حسین است
و اما برای او چکار کردیم؟؟
و اما چند بار خدا را آن طور که او گفت صدا زدیم
گفتیم یزید مرد فاسد
نمی دانم به یقین چند نفر از ما
با او فاصله داریم
آیا ما کاخ هایی برای خود نساختیم
تا پیرمرد فقیر را سیلی زنیم
آیا از دین تا دین حسین فاصله ای نیست
گفت :
من در این ایام گوسفند قربانی کردم
و برای مردم مجلسی ترتیب دادم تا حسین را یاد کنند
و اما آیا برای خود این کار را نکردیم
در مهمان سرای خانه چند فقیر را مهمانی دادیم؟؟؟
گفت: من به مسجد می روم
و مانند او حتی آخرین نماز را هم به وقت می خوانم
به راستی نماز حسین برای چه بود؟؟؟
برای آن که ما بی تفاوت از کنار همه رد شویم
برای آن که ساعت ها نوحه سرایی را گوش دهیم
و بعد بگوییم
وای بر شمر و سلام بر ما
نمی دانم تا به حال چند بار این جمله را شنیدیم
السلام علی الحسین
و علی علی بن الحسین
و علی اولاد الحسین
و علی الصحاب الحسین
به راستی من واژه ای را نمی شناسم
تا نبض انسانیت را بیدار کنم
و تنها این واژه را حسین دانست
آن که هنوز هم نامش ستاره ی عرش است
نه برای این که پسر علی بود
نه برای این که مادرش فاطمه بود
نه برای آن که برادرش حسن بود
و نه برای این که دخترش سکینه بود
و برادرش ابوالفضل و یا خواهرش زینب
برای این که عاشق خدا بود
و زندگی اش در تمام عمر برای خدا و دینش بود
و آنان که خدا را دوست دارند
بندگان خدا هم آنان را دوست دارند
چون من را برای من درس انسانیت داد
و نه برای خود....
سلام مجدد.باید اون مغز و اون قلمتون رو طلا گرفت.این متن رو باید با آب طلا بر روی صفحه ای از زمرد سبز نوشت تا همه بدانند.دقیقا چیزهایی رو که سالهاست توی ذهن من میگذره به این زیبایی روی کاغذ آوردن اصلا کار ساده ای نیست.