ره نحل آیه 2
متن آیه :
یُنَزِّلُ الْمَلآئِکَةَ بِالْرُّوحِ مِنْ أَمْرِهِ عَلَى مَن یَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ أَنْ أَنذِرُواْ أَنَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنَاْ فَاتَّقُونِ
ترجمه :
خداوند به دستور خود ، فرشتگان را همراه با وحی ( آسمانی که حیاتبخش انسانها است ) بر هر کس از بندگانش ( به نام انبیاء ) که خود بخواهد نازل میکند ( تا به مردم بیاموزند ) که جز من ( که آفریننده جهان و جهانیانم ) خدائی نیست ؛ پس ( با انجام حسنات و دوری از سیّئات ) ، از ( غضب و عذاب ) من بپرهیزید .
[b]فصل اول-بخش دوم
خداحافظی برای سفر[/b]
سرزمین فرشتگان با طلوعی دوباره جشن می گرفت
تنها در سرزمین فرشتگان همه برای طلوع ها و غروب ها خدا را شکر می گویند
و زمانی که ستارگان و ماه تسبیح او را می گویند فرشتگان با آنان همراه می شوند
...
خدا مثل همیشه بسته هایی از رحمت را برای بندگانش آماده می ساخت
بسته هایی که آرزوهای دیروز و امروزمان بود
روزی های کوچک و بزرگ لبخندها آشتی ها تولد ها شفاهاو...
فرشته ی کوچک نزد خدا رفت
-خدایا من برای ماموریت خویش آماده ام
-خدا لبخند گرمی زد و با مهربانی با او سخن گفت
فرشته هنوز اصرار داشت به زمین بازگردد
و خدا آرام گفت:
انسان را ( که یکی از مظاهر قدرت خدا است و عالَم صغیر نام دارد ) از نطفهای ( ناچیز و ضعیف به نام منی ) آفریدهاست ، و او ( پس از پا به رشد گذاشتن ) بهناگاه دشمن آشکاری میگردد ( و در برابر پروردگار خود علم طغیان برمیافرازد و رستاخیز و زندگی دوباره را انکار میکند ، و فراموش مینماید که آن که او را قبلاً زندگی بخشیده است بعداً نیز میتواند زندگی ببخشد و به حال اوّلیّه برگشت دهد ) .
سوره نحل آیه 4
فرشته گفت : خدایا وقتی شیطان قسم خورد تا تمام آدمیان را اهل دوزخ گرداند
کاش هرگز به او مهلتی نمی دادی
خدا: باز هم لبخند زد و گفت:
من بارها در کتاب آسمانی خویش گفته ام او دشمن آشکارا شماست
و از روح خود در انسان دمیدم .چرا پروردگار خود را یاد نمی کند؟
فرشته با نگاه مهربانش به خدا می نگریست
و منتظر بود زودتر عازم سفر گردد.
خدا او را به زمین فرستاد
فرشته بسیار شد و در دل بارها خدا را شکر می کرد
ثانیه ای گذشت و او خود را در میان انسان ها دید.
ادامه دارد...