دفتر دل تنگی

چوب و سنگ استخوانهای ما را میشکنند اما کلمات قلب ما را

مرا بنویس از اول...آخرین گریه های من در متن خیالی خاطره ها جایی که تمام دیوار ها پنجره می خواهند چشمانت را جا نگذار، دستانم اما جا مانده اند در امتداد این کوچه که بوی دستان تو را می دهند